Πέθανε ο Έντζο Μπεαρτζότ!

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών ο Έντσο Μπεαρτζότ, από τους κορυφαίους προπονητές στον κόσμο και μυθική μορφή του ιταλικού ποδοσφαίρου. Κορυφαία του στιγμή, η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την Εθνική Ιταλίας το 1982.
Ο Μπεαρτζότ ήταν βοηθός του Φούλβιο Βαλκαρέτζι στα Μουντιάλ τους 1970 και 1974. ΄Το 1975 ανέλαβε ο ίδιος τα ηνία και υπήρξε προπονητής της “Σκουάντρα Ατζούρα” σε 104 ματς μέχρι το 1986, με συμμετοχή σε τρία Μουντιάλ. Το 1978 αν και νίκησε τη διοργανώτρια Αργεντινή (1-0) κατέλαβε την 4η θέση. Το 1982 ύστερα από 3 ισοπαλίες στον όμιλο, ακολούθησε το ξέσπασμα του Πάολο Ρόσι (ανακάλυψη του Μπεαρτζότ) και η Ιταλία έφτασε μέχρι τον τελικό της Μαδρίτης όπου νίκησε με 3-1 τη Δυτική Γερμανία. Το 1986 στο Μεξικό αποκλείστηκε στη β' φάση από τη Γαλλία.

Ως ποδοσφαιριστής ο αγαπημένος “Il Vecchio” (ο γέρος) των Ιταλών, έπαιξε από το 1946 μέχρι το 1964 μεταξύ άλλων σε Ίντερ, Κατάνια και Τορίνο.

Ο Brad Pitt, τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα και η δικαίωση του Francesco!

Αν πάρεις τον Brad Pitt, τον Morgan Freeman και τον Cavin Spacey, τους προσθέσεις, το άθροισμα που θα πάρεις είναι 7! Κι αυτό γιατί οι 3 προαναφερθέντες πρωταγωνίστησαν στην θρυλική ταινία  “Se7en”!

Η ταινία έχει ως κεντρικό θέμα ένα μανιακό δολοφόνο ο οποίος  επιλέγει τα θύματα  που θα σκοτώσει ανάλογα με το αν αυτά έχουν διαπράξει κάποιο από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα! Φθόνος, οκνηρία, αλαζονεία, λαιμαργία, λαγνεία, απληστία, οργή! Στην ταινία γίνεται συχνά αναφορά στο όνομα του Δάντη και του συγγραφικού έπους του «Θεία Κωμωδία». Στο έργο αυτό και συγκεκριμένα στο δεύτερο μέρος, το «Καθαρτήριο» ο Δάντης αναφέρει τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα τα οποία αντιστοιχούν σε 7 κύκλους του κωνικού σε σχήμα βουνού όπου οι αμαρτωλοί προσπαθούν να εξαγνιστούν αφού τιμωρηθούν πρώτα.

Όμως ποιος έφτιαξε τη περιβόητη αυτή λίστα? Και ποιος κρύβεται πίσω από αυτή τη βρωμοδουλειά? Ποιος άλλος? Η καθολική εκκλησία και συγκεκριμένα ο Πάπας Γρηγόριος ο Α’ γύρω στο 600 μ. Χ. στο έργο του “Magna Moralia”(Μεγάλα Ηθικά) συνέταξε τη λίστα με τις 7 αμαρτίες. Τα αμαρτήματα ονομάζονται θανάσιμα γιατί μπορούν να στερήσουν τη θεία Χάρη στην αιώνια καταδίκη της ψυχής εκτός αν συγχωρεθούν με την εξομολόγηση ή πληρώνοντας το ανάλογο με την αμαρτία αντίτιμο για να πάρεις συγχωροχάρτι. Δηλαδή οι πλούσιοι πάνε στον Παράδεισο και οι φτωχοί στο διάολο!

 Το θέμα όμως δεν είναι αυτό! Στην ταινία ο δαιμόνιος ντεντέκτιβ που τον υποδύεται ο Morgan Freeman, καταφέρνει να πάρει στα χέρια του μία λίστα μέσω ενός φίλου του από το F.B.I, στην οποία περιλαμβάνονται ονόματα και διευθύνσεις αυτών που δανείζονται από τη βιβλιοθήκη «σταμπαρισμένα» βιβλία! Δηλαδή, βιβλία που σχετίζονται με πυρηνικά όπλα, «ο Αγών μου» του Αδόλφου Χίτλερ κ.α. Ο Brad Pitt διαβάζοντας τη λίστα αυτή στον Freeman, προσπερνάει αδιάφορα το όνομα του Δάντη και ταράζεται μόλις ακούει εκείνο του Θωμά Ακινάτη και λέγοντας πως εκείνος έγραψε για τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα, πάνε γρήγορα να ανακρίνουν τον αναγνώστη του βιβλίου Cavin Spacey. Και εδώ έγινε το τραγικό λάθος!! Γιατί ο Θωμάς Ακινάτης, ιερέας του τάγματος των Δομινικανών μοναχών, δεν ήταν αυτός που έγραψε για τις 7 αμαρτίες αλλά αυτός που εννοούσαν ήταν ο Φραγκίσκος Πετράρχης! Συγκεκριμένα, στο έργο του «Απόκρυφο» (αλλιώς «Απόκρυφες συγκρούσεις με τα βάσανα μου 1347-1353μ.Χ.) σε πλατωνική μορφή, εξελίσσεται ένας διάλογος μεταξύ του Πετράρχη και του Αγίου Αυγουστίνου ενώπιον μιας σιωπηλής γυναίκας που συμβολίζει την αλήθεια. Το έργο χωρίζεται σε 3 βιβλία. Η αναφορά στα 7 θανάσιμα αμαρτήματα γίνεται στο 2^ο βιβλίο όπου εξετάζει ο συγγραφέας τα ελαττώματα του σύμφωνα με τις αμαρτίες αυτές.

Πολλά κείμενα έχουν γραφτεί για τις 7 αμαρτίες. Ποιητές, ζωγράφοι, μουσικοί. Ίσως οι σεναριογράφοι της ταινίας να μην έκαναν ενδελεχή έρευνα. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι ο Πετράρχης δεν αξίζει να έχει κομμάτι μεταθανάτιας δόξας και να του στερήσει λίγα λεπτά υστεροφημίας σε μία Χολιγουντιανή ταινία, από τις λίγες που αξίζουν από τη βιομηχανία της αμερικάνικης υποκουλτούρας.

Κράτη… εν κράτει!

Πολλοί από εσάς  γνωρίζετε την εκκλησία του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη. Κάποιοι από εσάς ίσως την έχετε επισκεφθεί. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζετε είναι ότι όταν βρίσκεστε μέσα στην εκκλησία του Αγίου Πέτρου ή την πλατεία της εκκλησίας στην ουσία δε  βρίσκεστε στην  Ιταλία. Αλλά σε διαφορετικό κράτος και συγκεκριμένα στο ανεξάρτητο εκκλησιαστικό κρατίδιο του Βατικανό.

Σημαία Κράτους Βατικανό

  Το Βατικανό ιδρύθηκε στις 11 Φεβρουαρίου του 1929 με τη συνθήκη του Λατερανού. Το Βατικανό είναι το μικρότερο κράτος στο κόσμο με έκταση 0,44 τετ. χλμ. και πληθυσμό που αριθμεί 826 ανθρώπους. Στο Βατικανό εδρεύει η Αγία Έδρα της οποίας προΐσταται ο Πάπας, ο οποίος εκλέγεται από το κονκλάβιο των καρδιναλίων και αποτελεί το κέντρο της Καθολικής Εκκλησίας. Πρωτεύουσα του Βατικανό είναι η πόλη του Βατικανό και επίσημη γλώσσα μαζί με τα Ιταλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Γερμανικά που μιλούν οι κάτοικοι του Βατικανό είναι και τα Λατινικά. Ας μη ξεχνάμε πως η επίσημη ανακοίνωση εκλογής νέου Πάπα γίνεται στην αρχαία αυτή γλώσσα και δεν είναι άλλη από τη διάσημη “ habemus Papam” που σημαίνει «έχουμε (νέο) Πάπα!» Η οικονομία του Βατικανό υποστηρίζεται από τις συνεισφορές των ρωμαιοκαθολικών όλης της υφηλίου (γνωστές ως "Οβολός του Πέτρου"), την πώληση γραμματοσήμων και αναμνηστικών, τα αντίτιμα εισόδων στα μουσεία και την πώληση εκκλησιαστικών δημοσιευμάτων. Το Βατικανό έχει ανεξάρτητο οικονομικό σύστημα και τις τράπεζές του. Υπεύθυνη για την ασφάλεια του Βατικανό και του Πάπα είναι η Ελβετική φρουρά. Για την ένταξη στις τάξεις της πρέπει ο υποψήφιος να είναι Καθολικός στο θρήσκευμα, να έχει Ελβετική υπηκοότητα, να έχει λάβει βασική εκπαίδευση στον Ελβετικό στρατό και συστάσεις καλής διαγωγής, καθώς και ηλικία από 19 έως 30 έτη.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι βάσει αναλογίας ανά κάτοικο το Βατικανό έχει τον υψηλότερο τουριστικό δείκτη στον κόσμο αλλά και τον υψηλότερο δείκτη εγκληματικότητας! Χαρακτηριστικό παράδειγμα το έτος 2006 όταν το Βατικανό είχε πληθυσμό 492 άτομα, η χώρα είχε 341 αστικές και 486 κακουργηματικές υποθέσεις!! Βέβαια, το μεγαλύτερο μέρος αυτών των υποθέσεων αφορούν τους τουρίστες που συρρέουν κατά εκατομμύρια κάθε χρόνο, όμως μη ξεχνάμε και τις υποθέσεις που αφορούν τους ιερείς του Αγίου κράτους που έχουν σχέση με το αδίκημα της σεξουαλικής παρενόχλησης και του βιασμού ανηλίκων.

Σημαία Αγίου Μαρίνου

Το δεύτερο κρατίδιο που υπάρχει στην ενδοχώρα της Ιταλίας είναι η Γαληνότατη Δημοκρατία του Αγίου Μαρίνου με έκταση μόλις 61,2 τετ. χλμ. και 30.324 κατοίκους (εκτίμηση 2009). Ο Άγιος Μαρίνος είναι το παλιότερο δημοκρατικό κράτος στον κόσμο. Ιδρύθηκε από τον Μαρίνο της Ράμπ, ένα χριστιανό λιθοξόο το έτος 301 μ.Χ., στις 3 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με την παράδοση, όταν, προσπαθώντας να ξεφύγει απ' το διωγμό του Διοκλητιανού, κατέφυγε στον τόπο που βρίσκεται σήμερα το κρατίδιο και έχτισε μια εκκλησία.

Ο Άγιος Μαρίνος υποδιαιρείται σε 9 δήμους, που λέγονται Castelli(φρούρια). Με πρωτεύουσα τον Άγιο Μαρίνο (Città di San Marino) οι οκτώ μικρότεροι δήμοι είναι: Ακουαβίβα, Μπόργκο Ματζιόρε, Κιεζανουόβα, Ντομανιάνο, Φαετάνο, Φιορεντίνο, Μοντετζιαρντίνο και Σεραβάλε. Η μεγαλύτερη πόλη είναι η Ντογκάνα, που ανήκει στο δήμο (Castello) του Σεραβάλε.

Επίσημη γλώσσα του Αγίου Μαρίνου είναι τα Ιταλικά και επίσημο νόμισμα είναι το ευρώ, και παρόλο που η χώρα δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τις δικές της εθνικές παραστάσεις στις δύο όψεις των ευρωνομισμάτων. Πριν το ευρώ νόμισμα του Αγίου Μαρίνου ήταν η Λίρα Αγίου Μαρίνου (Σαμμαρινέζικη Λίρα), η οποία ήταν συσχετιζόμενη και ανταλλάξιμη με την ιταλική λιρέτα. Η βαριά βιομηχανία του Αγίου Μαρίνου είναι ο τουρισμός ο οποίος συνεισφέρει πάνω από 50% στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν. Άλλες βιομηχανίες-"κλειδιά" είναι οι τράπεζες, η κεραμική και τα ηλεκτρικά είδη. Τα κύρια γεωργικά προϊόντα είναι το κρασί και το τυρί.

 Η χώρα κυβερνάται από δύο κυβερνώντες διοικητές που εκλέγονται για πενταετή θητεία. Παρόλο το μικρό μέγεθος του κρατιδίου και την ουδετερότητα του ο Άγιος Μαρίνος διαθέτει και στρατό, με διαφορετικές λειτουργίες και εθιμοτυπικά καθήκοντα όπως περιφρούρηση των συνόρων, φρούρηση κυβερνητικών κτηρίων και βοηθώντας την αστυνομία σε ποινικές υποθέσεις. Λειτουργεί επίσης χωροφυλακή η οποία τεχνικά είναι μέρος του στρατού. Ολόκληρο το στρατιωτικό σώμα εξαρτάται από τη συνεργασία των ενόπλων δυνάμεων και των εθελοντών συντρόφων τους, οι οποίοι απαρτίζουν την Στρατιωτική Δύναμη Εθελοντών ( Corpi Militari Volontari). Μια από τις στρατιωτικές μονάδες που εκτελούν εθιμοτυπικά καθήκοντα είναι και η Φρουρά των Βράχων (Guardia di Rocca), της οποίας ο ρόλος επανακαθορίστηκε με νόμο το 1987. Η δύναμη αυτή μετέχει και είναι γνωστή στην τελετή της αλλαγής φρουράς.

Στον Άγιο Μαρίνο λειτουργεί πανεπιστήμιο το οποίο περιλαμβάνει σχολή Ιστορικών Σπουδών. Υπάρχει επίσης το μουσικό ινστιτούτο του Αγίου Μαρίνου και η  διεθνής ακαδημία επιστημών του Αγίου Μαρίνου, η οποία υιοθέτησε την εσπεράντο ως γλώσσα για τα μαθήματα αλλά και για τις πανεπιστημιακές εκδόσεις.

Η Μάγισσα Befana και η κάλτσα με το κάρβουνο!

Έκτος από τον κοκκινοφορεμένο φίλο μας από την Καισαρεία(οι δυτικοί του αποδίδουν καταγωγή από το Ροβανιέμι) οι μικροί μας φίλοι μας στην Ιταλία έχουν και έναν άλλο επισκέπτη κατά τη διάρκεια των γιορτών και συγκεκριμένα τη παραμονή των Θεοφανείων που τους φέρνει δωράκια!

Ο λόγος για τη Μάγισσα  Befana(Μπεφάνα), μορφή που αναβλύζεται από την ιστορία των τριών μάγων. Συγκεκριμένα, οι λιλιπούτειοι ιταλοί φίλοι μας το βράδυ της 5ης Ιανουαρίου γράφουν ένα γράμμα στη Μάγισσα και το κρύβουν μέσα στη καμινάδα. Το τι γράφουν μέσα στο γράμμα μπορείτε να το φανταστείτε, αυτό που ίσως δε φαντάζεστε είναι ότι η Befana δεν φέρνει δωράκια σε όλα τα παιδιά! Η Μάγισσα επισκέπτεται το βράδυ όλα τα παιδάκια και μέσα στις κάλτσες που έχουν κρεμάσει πάνω στο τζάκι, η Befana γεμίζει τις κάλτσες των καλών παιδιών με φρούτα, γλυκά και παιχνίδια ενώ στα κακά παιδιά αφήνει ένα κομμάτι κάρβουνο!!! Η σπιτονοικοκυρά του σπιτιού αφήνει ένα ποτήρι κρασί και φαγητό και εκείνη πριν φύγει σκουπίζει και καθαρίζει με την ιπτάμενη ξύλινη σκούπα της.

Η 6^η Ιανουαρίου είναι μια σημαντική μέρα για τους Ιταλούς γιατί σηματοδοτεί το τέλος της περιόδου των εορτών αλλά και τη μέρα που οι τρείς Μάγοι έφτασαν στη φάτνη όπου γεννήθηκε ο Χριστός. Οι τρεις Μάγοι ταξιδεύοντας προς τη φάτνη έκατσαν να ξαποστάσουν στο σπίτι της Μπεφάνα, στη Βηθλεέμ. Εκείνη ήταν μια μοναχική γριούλα, που κρατούσε καθαρό το σπίτι της. Οι τρεις μάγοι της ζήτησαν να πάει μαζί τους να επισπευτεί τον νεογέννητο Ιησού. Εκείνη αρνήθηκε γιατί είχε πολλές δουλειές στο σπίτι. Αργότερα όμως μετάνιωσε και αποφάσισε να βρει μόνη τη το Χριστό και να του πάει δώρα και γλυκά. Έτσι ξεκίνησε την αναζήτησή της πάνω στην αγαπημένη της ιπτάμενη σκούπα με ένα τσουβάλι στη πλάτη γεμάτο γλυκά και δώρα. Όμως δεν μπόρεσε ποτέ να τον βρει και από τότε τον αναζητά σε όλο τον κόσμο πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι αφήνοντας γλυκά ή κάποιο δώρο μέσα στις κάλτσες των παιδιών.

Η μάγισσα Befana συνήθως απεικονίζεται ως μια γριά μαυροφορούσα, άσχημη με γαμψή μύτη και μεγάλο μυτερό καπέλο. Οδηγεί ένα σκουπόξυλο φορώντας τη μαύρη κάπα της η οποία είναι γεμάτη σκόνη από κάρβουνα διότι εισέρχεται στα σπίτια μέσω της καμινάδας. Αυτή συχνά είναι χαμογελαστή και τριγυρνά χαρίζοντας χαμόγελα σε όλα τα παιδιά του κόσμου!

Ταξιδεύοντας στην Ιταλία με το αυτοκίνητο σας!

Γύρω στα εκατό χιλιόμετρα βορειοδυτικά από το λιμάνι της Ανκόνα βρίσκεται το Ουρμπίνο. Είναι η ιδανική πόλη για να πραγματοποιήσετε μια περιοδεία στην Ιταλία με το αυτοκίνητο σας. Κτισμένη πάνω σε δύο καταπράσινους λόφους της ενδοχώρας, στην επαρχία Μάρκε, η ιστορική πόλη είναι μία από τις καλύτερα διατηρημένες μεσαιωνικές σε όλη την Ιταλία.

 Περιστοιχισμένη με τα μεσαιωνικά της τείχη, είναι γεμάτη αρχοντικά και σπίτια αιώνων. Ανάμεσα τους και τα ανάκτορα του Δούκα, κατά πολλούς το πιο όμορφο παλάτι της Ιταλικής Αναγέννησης. Ακόμη , λόγω της γεωγραφική της θέσης ευνοεί τις εκδρομές στη γειτονική Ούμπρια και στη Τοσκάνη. Όποιος νομίζει ότι πρόκειται για άλλο ένα ανοιχτό μουσείο της Ιταλίας το οποίο νεκρώνει με το που πέφτει το σούρουπο, κάνει μεγάλο λάθος. Γι’ αυτό οι σαράντα χιλιάδες περίπου φοιτητές που κατακλύζουν τη πόλη κατά τις βραδινές τους εξόδους.

Πριν βάλετε τα κλειδιά στη μηχανή βεβαιωθείτε ότι έχετε βγάλει πράσινη κάρτα για το αυτοκίνητο από την ασφαλιστική σας εταιρεία.

 Βγαίνοντας από το λιμάνι της Ανκόνα ακολουθείτε τις πινακίδες και στρίβοντας αριστερά βγαίνετε στην Α14/Ε55 (με κατεύθυνση προς Bologna) και διανύετε 40 χλμ. Παίρνετε την έξοδο για Fano, ακολουθείτε την Ε78/SS73bis(για Roma/Arezzo/Perugia/Urbino)και συνεχίζετε με την SS73bis(για Urbino). Στο Ουρμπίνο μπορείτε να μπείτε με το αυτοκίνητο αλλά δεν μπορείτε να το παρκάρετε εκτός και αν έχετε κλείσει κάποιο ξενοδοχείο μέσα στο Ουρμπίνο που διαθέτει παρκινγκ. Στην περίπτωση που δεν έχετε κλείσει δωμάτιο σε ξενοδοχείο μπορείτε να παρκάρετε γύρω από τα τείχη καθώς και στο μεγάλο παρκινγκ δίπλα στο σταθμό των λεωφορείων.

Προσεγγίζοντας το Ουρμπίνο αισθάνεσαι σαν να βρίσκεσαι μέσα σε ένα σκηνικό ταινίας με θέμα τον Μεσαίωνα. Τα πυκνά ορεινά δάση-καταφύγιο της Αγριόγατας και του λύκου των Απένινων- οι απέραντες φυτείες ηλιοτροπίων, οι αμέτρητοι λόφοι!  Και μπροστά σου ξεπροβάλει στη κορυφή κάποιου λόφου του Μάρκε η καστροπολιτεία του Ουρμπίνο με το Δουκικό ανάκτορο να ξεχωρίζει από τις σκέπες των μεσαιωνικών κτιρίων του Ουρμπίνο. Σπίτια και κτίρια αιώνων χτισμένα το ένα δίπλα στο άλλο σου δίνουν την εντύπωση μιας ενιαίας κατασκευής, συνέχειας του παλατιού. Σαν ένα καλοστημένο σκηνικό, περπατώντας στους δρόμους του Ουρμπίνο σου δίνει την εντύπωση πως από κάποια γωνία θα βγει κάποιος ιππότης καβάλα στο άσπρο άλογο του.

Το Ουρμπίνο είναι μια από τις πιο καλύτερα διατηρημένες πόλεις της χώρας- μέλος της λίστας της UNESCO από το 1998- και αυτό είναι κάτι που αποδεικνύεται σε κάθε γωνιά της πόλης. Η απαγόρευση κίνησης των αυτοκινήτων, η ησυχία που επικρατεί στη πόλη τις πρωινές ώρες δίνει την εντύπωση πως πρόκειται για μία πόλη μουσείο! Κι όμως ουδεμία σχέση έχει καθώς μόλις σουρουπώσει όλοι οι φοιτητές κατακλύζουν την Piazza della Reppubblica, την κεντρική πλατεία του Ουρμπίνο, άλλοι καθισμένοι στα café’-bar άλλοι με μία μπύρα στο χέρι καθισμένοι στα πεζούλι και γύρω από το σιντριβάνι της πλατείας, όπου ως έθιμο έχουν να βουτάνε του πτυχιούχους του πανεπιστημίου, εκεί που κάποτε ίσως να βούτηξε και ο Giovanni Pascoli! Καθισμένος σε ένα πεζούλι του Ουρμπίνο και βλέποντας όλο τους φοιτητές να περνάνε σου δίνει την εντύπωση πως είσαι σε κάποιο πανεπιστημιακό campus. Κι όμως είσαι στο κέντρο μιας πόλης που μετρά τον τριπλάσιο αριθμό φοιτητών σε σχέση με τους κατοίκους της. Κι αυτό γιατί το πανεπιστήμιο του Ουρμπίνο μετρά πάνω από 400 χρόνια ζωής στο χώρο της εκπαίδευσης και του πολιτισμού καθιστώντας το ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια στην Ιταλία και την Ευρώπη.

Από τον 13^ο αι. η περιοχή ήταν ιδιοκτησία της οικογένειας Montefeltri, οι οποίοι είχαν κάνει περιουσία παίρνοντας μέρος ως μισθοφόροι στους ανά τη χώρα πολέμους.  Το Ουρμπίνο γνώρισε τις μεγάλες δόξες στα μέσα του 15^ου αι. κατά την ηγεμονία του δούκα Federico da Montefeltro. Ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση ο Federico έγινε διάσημος ως μισθωμένος στρατηγός σε διάφορες μάχες που έλαβαν χώρα στην επικράτεια της Ιταλίας μεταξύ των πόλεων-κρατών. Για τα σχέδια του Ανακτόρου του Δούκα, διάλεξε τον Δαλματό αρχιτέκτονα Luciano Laurana, ενώ για την εσωτερική διακόσμηση προσκάλεσε ένα πλήθος καλλιτεχνών από διάφορα τα μέρη της Ιταλίας, Ισπανίας και Φλάνδρας. Το γεγονός ότι διάφοροι ζωγράφοι μαζεύτηκαν στην αυλή του παλατιού είχε ως αποτέλεσμα το Ουρμπίνο να δημιουργήσει τη δική του σχολή, επικεφαλής της οποίας διορίστηκε ο ντόπιος ζωγράφος Giovanni De Santi. Ο γιός του Giovanni που μεγάλωσε σε αυτό το περιβάλλον άφησε όλους τους δασκάλους του άφωνους μέχρι που στα 16 το Ουρμπίνο ήταν πολύ μικρό να το κρατήσει πίσω από τα τείχη του. Ο λόγος για τον μεγάλο Raffaello. Άνθρωπος των γραμμάτων ο δούκας του Ουρμπίνο σνόμπαρε τα τυπωμένα βιβλία και στη βιβλιοθήκη του σύχναζαν αντιγραφείς που μετέφεραν ελληνικά και λατινικά χειρόγραφα σε περγαμηνή εικονογραφώντας τα με μικρογραφίες. Μέσα σε 14 χρόνια κατάφερε να αποκτήσει την μεγαλύτερη βιβλιοθήκη της Ιταλίας μετά εκείνη του Βατικανό.

Κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας εκείνου και του γιού του το Ουρμπίνο εξελίχθηκε σε πνευματικό κέντρο και το ανάκτορο ήταν μονίμως γεμάτο με φιλοσόφου, ποιητές, συγγραφείς και λοιπούς διανοούμενους.

Πολλά να δεις, πολλές οι εικόνες που θα σου μείνουν στη μνήμη, πολλές οι γεύσεις τοπικών συνταγών και κρασιών που θα γευτείς. Το Ουρμπίνο είναι ένας θαυμάσιος προορισμός και κάτι το διαφορετικό σε σχέση με τις μεγάλες πόλεις που πολλοί προτιμούν να επισκεφθούν όπως Μιλάνο και Ρώμη. Αλλά το πιο σημαντικό; Η διαδρομή! Τα απίστευτα χρώματα, οι εναλλαγές εικόνων ανάμεσα σε χωράφια, αμπελώνες και μεσαιωνικά κτίρια. Επιλέξτε μία καλή παρέα και όλα τα άλλα αφήστε τα στους Urbinati!